Kun je een beroemde actrice die voor een gala in Libanon is, in een auto zetten en rondrijden door zuidelijk Libanon, langs de verwoestingen van een burgeroorlog?
In de eerste scènes van Je Veux Voir twijfelt de crew aan die onderneming, maar Catherine Deneuve, die zichzelf speelt, zegt eenvoudig: ´Je veux voir.´
Waarna de bekende Libanese acteur Rabih Mroué haar langs ruïnes, kapotgeschoten dorpen en eindeloze vlaktes met puin rijdt. Langzaam ontstaat er een band tussen de twee.

De regisseurs spelen een subtiel spel met de kijker. Een beambte verbiedt ze om te filmen bij een verwoest gebouw, de crew springt tevoorschijn als Mroué de auto een ´mijnenveld´ instuurt, soms zien we wereld vanuit de auto en soms kijken we de auto in.
Deze perspectiefwisseling maakt de afstand tussen de personages en de werkelijkheid groter en laat de kijker achter met de vraag: is er plaats voor kunst in zo´n verwoeste wereld?