Albert Speer en Adolf Hitler hadden twee dingen gemeen: hun liefde voor architectuur en hun droom over ´Germania´, de toekomstige hoofdstad van de wereld. Uit hun gezamenlijke ambities ontstond een band die uitgroeide tot een warme vriendschap.
Speer, de ´architect van het Derde Rijk´, werd in 1942 benoemd tot Rijksminister van Bewapening en Munitie.
Hoewel hij verantwoordelijk was voor de tewerkstelling van miljoenen dwangarbeiders uit de bezette gebieden, beweerde hij tijdens zijn proces in Neurenberg dat hij van de genocide niets had geweten.
Hij nam wel de verantwoordelijkheid voor zijn oorlogsdaden en verwierf daarmee de sympathie van de Amerikaanse aanklager.
Tijdens zijn 20 jaar durende gevangenisstraf schreef hij een autobiografie die een bestseller werd. De beroemde Duitse regisseur Heinrich Breloer maakte naar aanleiding van de levensgeschiedenis van Speer dit boeiende docudrama, dat bestaat uit een combinatie van gespeelde scènes en authentieke beelden.
Beelden die bewijzen dat Speer niet zo onschuldig was als hij beweerde te zijn...