Mr. Bean.
De originele proefopname, die in 1990 de Gouden Roos van Montreux won, liet ons allemaal kennis maken met de verwardste man ter wereld, zijn persoonlijkheid in een afgrijselijke mengeling van gemeenheid, onschuld en vindingrijkheid.
Of hij nu een examen aflegt en geen enkele vraag weet, of op het strand is waar hij zijn zwembroek wil aantrekken zonder zijn pantalon uit te doen, of in de kerk zit, waar hij wanhopige pogingen onderneemt om wakker te blijven, Mr. Bean vindt altijd wel een uitweg, waar niemand anders ooit aan gedacht zou hebben.
Welterusten Mr. Bean.
In het ziekenhuis verlies ik mijn geduld in de wachtkamer maar ik beleef een fantastische tijd bij Windsor Castle met één van hare Majesteits paleiswachten. Eindelijk heb ik hem zo ver dat ik een leuke foto van hem kan maken.
Pas op de baby Mr. Bean!
Ik had eerlijk gezegd gerekend op een gezellige dag op de kermis toen de baby letterlijk vanuit het niets opdook, ik bedoel letterlijk! Ik probeer hem zo goed als ik kan (baby´s kunnen zo zeuren) te sussen, we doen een beetje hotsebots in de botsautootjes, ik verschoon zelfs zijn luier nadat hij een geurige waarschuwing gaf (pfff... gasmaskers op). Gelukkig vliegt hij snel naar zijn moeder terug (ik bedoel letterlijk!) Tot ik weer in mijn autootje stap…
De rampzalige Mr. Bean.
Mr. Bean zit weer achter het stuur van zijn Mini en is zich totaal niet bewust van de gevolgen die zijn slechte rijgedrag op andere weggebruikers heeft. Een klein blauw driewielertje bekijkt de wereld weer van een heel andere kant.