Tijdens een confrontatie tussen opstandige jongeren en de politie in een buitenwijk raakt een Arabische jongen gewond en verliest een agent zijn pistool. De jongen belandt in een ziekenhuis, het pistool in de handen van zijn vrienden Vinz (een joodse jongen), Saïd (een Arabische knaap) en de zwarte Hubert.
Kassovitz volgt deze drie jongens de vierentwintig uur na het incident. Ze zwerven door hun troosteloze wijk, provoceren agenten (en vice versa), bezoeken hun vriend in het ziekenhuis, trekken naar de binnenstad van Parijs, proberen een auto te pikken, praten over hun leven en toekomst, vechten met skinheads, worden door de politie opgepakt, kunnen niet terug naar huis, verlummelen een nacht in de stad, nemen de eerste trein naar hun buitenwijk en daar, vroeg in de ochtend, komen de spanning en de haat die zich een dag lang in hen ophoopten tot een fatale ontlading.
La Haine, de haat, een zwart-wit film over het uitzichtloze leven van jongeren in de verpauperde buitenwijken van Parijs, is met lof en prijzen overladen.
De tweede film van het jonge talent Matthieu Kassovitz kreeg in Frankrijk uitstekende kritieken, won op het filmfestival van Cannes de prijs voor de beste regie en werd onlangs ook nog bekroond met de Felix voor de `young European film of the year´.
De bewondering gold vooral voor het realistische onderwerp van La Haine.