In ´Met alle respect´ vertelt Maassen dat hij sinds een jaar samenwoont met zijn vriendin en dochter.
Nu hij 45 is, moet hij concluderen dat de richting van zijn leven definitief vastligt: beroep, vrouw, huis - dit is het geworden.
Ook is 45 een leeftijd waarop langzaam het bewustzijn binnendruppelt dat je beste periode achter je ligt.
Hierop maakt hij een slimme vergelijking met Nederland, waarvoor hij vindt dat hetzelfde opgaat.
Ligt de beste periode van Nederland niet achter ons? We waren altijd zo´n leuk, gezellig landje. Waar ging het mis?