Marie (Charlotte Rampling) en Jean (Bruno Cremer) zijn al vele jaren getrouwd als hun jaarlijkse vakantie aan zee op een drama uitloopt. Tijdens een dagje aan het strand gaat Jean zwemmen, om vervolgens niet meer terug te keren.
De kustwacht kan niet bevestigen of ontkennen dat Jean is verdronken omdat zijn lichaam niet wordt gevonden. Wat volgt is een knap staaltje psychologische manipulatie van regisseur François Ozon, met dank aan een sterk acterende Charlotte Rampling (The Damned, The Night Porter, Swimming Pool).
Voor de buitenwereld is Jean verdronken, voor Marie is hij nog springlevend. Wat is de werkelijkheid?